De stok achter de deur

10 kilometer fietsen naar school om de kids te brengen.
en weer terug….

Vanmorgen wilde ik de auto pakken.

De stem in mijn hoofd ging te keer.
Gisteren lag je nog ziek in bed.
Je hebt gisteren niet zoveel gegeten.
Je hebt vast niet genoeg energie om heen en weer te fietsen.
Ontbijttijd verschuiven?
Genoeg gedronken? Vitaminepillen klaar leggen!

Mijn zoon vraagt, “mag ik alsjeblieft op jouw mountainbike?”
Shit, dan moet ik ook nog op mijn stadsfiets (lees: kost nog meer moeite). “ja, natuurlijk schat” zeg ik.

De stemmen in mijn hoofd vieren even feest en de positieve gedachten gaan te keer:
Hoppa, stok achter de deur. Nu moet je wel. Lekker frisse neus halen in het bos. Je voelt je vast beter, lekker je hoofd leeg fietsen.

Maar daar blijft het niet bij.
De andere stemmen in het hoofd bemoeien zich er ook nog even mee. De hele rit van 10 KM. De jongste was niet mee dus ik had twee grote jongens voor me fietsen. Na elk gevaarlijk oversteekpunt denk ik: vanaf hier kunnen ze wel alleen fietsen, dan kan ik mooi terug.

Weer wordt ik gered door mijn zoon.
“Mag mijn tas aan jouw stuur? Ik heb zo’n warme rug.”

Nu moest ik wel mee tot in de klas.
Ik had namelijk zijn tas met zijn eten en drinken.

Mijn zoon, de fiets, de rugzak elke keer een andere stok achter de deur.

Om de brug te slaan naar wat ik met je wil delen vandaag.
Verzamel stokken om je heen.
Zowel voor je gezondheid als voor je business.
En die zijn voor iedereen anders.

Voorbeeld van mijn stokken achter de deur.
Een mentor/coach.
Wekelijkse call met het accountability groepje.
100 dagen plan.
Een dagplanning, de avond ervoor maken.
Sportlessen vooruit reserveren.
Veel groente en fruit bestellen dat ik niet mag weggooien.
Weekend blokkeren voor sociale afspraken, eens in de maand.
Sportkleding klaarleggen voor de volgende dag.
Mijn man laten koken vrijdag, omdat ik dan moe ben (lees: thuis bezorgd)

Kortom afspraken maken.
Met jezelf, met je omgeving.

Om te doen wat je wil doen op het juiste moment.
Om gedaan te krijgen wat je gedaan wil hebben.
Zodat je met een voldaan gevoel naar bed kan.

En die stemmen, ze blijven maar ratelen.
Ze proberen je elke keer te bewegen richting comfort.
Bedenken de briljantste excuses.
Hebben het beste met je voor.
Beschermen je tegen weerstand en ongemak.

Ze brengen je ook af van:
De moeite voor die gezonde maaltijd.
Tijdsinvestering van het sporten.
Dat confronterende gesprek aan te gaan.
De telefoon op te pakken om die lead te bellen.
Planning te maken die zorgt dat je verder gaat…

Je hebt namelijk altijd wel wat beters te doen.
Tenminste volgens die stemmen in je hoofd dan.